در مورد خط فارسی ، تاریخچهی نگارش به خطوط ایرانی، تاثیر رسم الخط کوفی بر نوشتار ایرانیان و نظریات تغییر خط فارسی بسیار شنیدهایم. اما متاسفانه هیچکدام مسیری روشن پیش روی مخاطب نمیگذارند:
از طرفی فقدان منبعی جامع در باب تاریخ تحولات خط فارسی ، آن هم از مردمانی که دربارهی خیلی مسائل بیربطتر رسالات و مقالات دارند، بسیار توی ذوق میزند و از طرفی دیگر معدود پژوهشهای پراکنده نیز اکثراً از باب زیباییشناسیک و نگاهی صوفیمسلکانه به مسالهی خط ایرانی نگریسته و در نتیجه تنها به مبانی خوشنویسی آن پرداختهاند. از طرفی معقدند ایرانیان هرگز خط ابداع نکردهاند و از طرفی بر این اعتقادیم که دقیقترین و موجزترین اشکال خطوط را به کار میبستهاند. از طرفی ایرانیان را فاقد خط مستقل معرفی میکنند و از طرفی دیگر در تمام اسناد از وجود دستکم شش خط در میان ساسانیان خبر داده میشود. از سویی خط کوفی را خط عرب معرفی میکنند و از سویی دیگر سرتاپای خط کوفی (که ورای جغرافیا، نام شهر نیز فریاد ایرانی بودن برمیآرد) مملو از تقلید از خط پهلویست و الیآخر.
زمزمههای تغییر خط فارسی مدرن، بعد از مشروطه به گوش رسیده و هنوز هم رساست؛ موضوع تغییر خط فارسی بیش از 160 سال است که در بین روشنفکران و تجددخواهان ِایرانی رواج دارد، از سال 1271 هجری قمری که میرزا فتحعلی آخوند زاده الفبای پیشنهادی خود را «رسم الخط جدید اسلام» نامید، تا امروز که کوروش صفوی (استاد زبان شناسی دانشگاه علامه طباطبایی و نایب رییس انجمن زبان شناسی) بار دیگر این پیشنهاد را عنوان کرده، گفت و گوها و جدالهای گوناگونی بین موافقان و مخالفان خط فارسی مطرح بوده است.
صدها سال قبل نیز کسانی چون ابوریحان بیرونی در آثار خود از مشکلات خط عربی شکایت کردهاند. همچنین در مقدمه «فرهنگ جهانگیری» در اوایل قرن یازدهم، پیشنهاداتی در مورد رسم الخط فارسی ارائه شده شده است، اما از اواخر دوران قاجار و به ویژه از زمان مشروطیت به دلایل مختلف، از جمله آشنایی با زبان فرانسه و انگلیسی و نیز جلوه های تمدن غرب و پیشرفتهای این کشورها، موضوع تغییر خط برای تسهیل در آموزش و نزدیکی به نوشتاری جهانی، جدی شد. پیوند خط عربی با باورها و متون مذهبی اسلام در ابتدا پیشنهاددهنگان تغییر خط را بر آن داشت که با تحقیقات تاریخی نشان دهند که این خط برگرفته از خط آرامی است که بیش از 2000 سال قدمت دارد و بعد از تبدیل به خط نبطی، خط «سینایی نو» به خط «عربی» تبدیل شده است. به همین دلیل آخوند زاده در سال 1280 در گفتاری که برای اقناع روحانیت عثمانی نوشته، بر این نکته تأکید میکند که «خط و زبان عربی از سالیان دراز و البته پیش از ظهور اسلام، خط و زبان مردمان گوناگون و گروهی از بت پرستان بوده است.» (متن کامل در دایره المعارف بزرگ اسلامی)
الحق که بسیاری از اشکالات وارده به خط فارسی درست است. نکته اینجاست که نه پیشنهاد درخوری در زمینهی رفع این اشکالات مطرح بوده و نه خطی در جهان عاری از اشکالات ریزتر و درشتتر از مشکلات خط ما وجود دارد. در جستار پیشرو تلاش کردهایم مشکلات خط فارسی ، تاریخچه خط فارسی و عطا و لقای این خط نازنین را مورد بررسی قرار بدهیم. متن کامل این جستار ادبی در تارنمای شعر و داستان بهدین اروند در دسترس شما عزیزان است.
[1] . مانند تلاشهای آنه ماری شیمل ، مهدی بیانی و حمیدرضا قلیچخانی.
[2] . در این زمینه افرادی چون علی حصوری تحقیقات جالبتوجهی انجام دادهاند.